BDS en antisemitisme
De acties van de BDS-beweging gaan samen met een verontrustende stijging van antisemitisme wereldwijd. Alleen al in de Verenigde Staten werden er in 2017 89 procent meer antisemitische incidenten gemeld op universiteitscampussen, de arena waar BDS het meest actief is. Eerder verboden twee Britse universiteiten al de ‘Israel Apartheid Week’, omdat dit evenement wetten tegen antisemitisme zou overtreden. Volgens sommigen is BDS inherent antisemitisch, omdat de beweging wegkijkt bij mensenrechtenschendingen wereldwijd en alleen de Joodse staat wil straffen. Het hanteren van deze dubbele standaarden, in combinatie met de demonisering en delegitimisatie van Israël, zou BDS antisemitisch maken.
Ook in Nederland gaan BDS-acties regelmatig gepaard met antisemitische uitingen. Zo werd tijdens een demonstratie van BDS Rotterdam bijvoorbeeld “Khaybar Khaybar, ya yahud, Jaish Mohammad, sa yahud” gescandeerd. Deze leus verwijst naar de historische massamoord op de Joden in Medina (de Slag bij Khaybar in 628) en is een bekende Arabische pogromkreet. Bij de wekelijkse anti-Israël demonstratie naast het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam worden regelmatig nazisymbolen getoond. Een andere BDS-demonstrant op de Dam zei in 2018 dat “Joden de vijand van alle mensen zijn.”
BDS-antisemitisme op sociale media, in kerken en op universiteiten
Op sociale media-platformen zijn antisemitische uitingen van BDS-aanhangers wijdverspreid. In mei 2018 deed de Nederlandse zusterorganisatie van Hart voor Israël, CIDI’s jongerenorganisatie, CIJO, aangifte tegen meerdere aanhangers van BDS. Zij schreven op sociale media dingen als “Ze hadden Adolf meer tijd moeten geven” en “Zolang ik nog leef, zal ik ernaar streven dat de laatste Jood bij Haifa de zee in is gedreven”.
Ook op universiteiten en in kerken waart het spook van het antisemitisme rond. Op de pagina van Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina schreef iemand, naar aanleiding van een debat over een Israël-boycot, “VU Jodenvrij!”.
Wat betreft antisemitisme binnen de christelijke kerken kwam Kees Blok, voorzitter van het protestants-christelijke Kairos Sabeel in Nederland, meermalen in opspraak vanwege antisemitische uitingen. Hij suggereerde een vergelijkbare situatie tussen de Israëlische bezetting en de bezetting van nazi-Duitsland, omdat Arabieren in Israël een ‘A’ op hun identiteitskaart hebben staan, zoals de Jodensterren van de nazi’s. Beide vergelijkingen zijn niet alleen onjuist, maar kunnen volgens de IHRA-definitie als antisemitisch worden aangemerkt. Dit heeft tot grote commotie geleid en een dringend overleg met Joodse organisaties. De heer Blok heeft afstand genomen van de gemaakte vergelijking met WO II. Hij “wil mensen niet kwetsen en zeker niet antisemitisch bejegenen”. Daarom neemt hij zich voor om het beleid van Israël niet meer te vergelijken met WO II.
BDS: vaak dus niet geweldloos
Blok vindt dat “een geweldloze vorm van BDS op zich een geoorloofd middel van verzet is, maar dat de BDS beweging geen antisemitische trekken moet krijgen. Veel boycotacties hebben helaas een tegengesteld effect”. Probleem is juist dat de BDS-beweging te vaak antisemitische ‘trekken’ toont, zoals in dit dossier over BDS wordt uiteengezet. Ook is het jammer dat de heer Blok vage termen gebruikt in plaats van stelling te nemen tegen het antisemitisme in de BDS-beweging.