Donderdag was een intens zwarte dag voor Israël. Een dag die begon met een ziekelijke propagandashow van Hamas. Vier gedode Israëlische gijzelaars waren het middelpunt van deze macabere show, een nieuw moreel dieptepunt. De roodharige broertjes Ariel en Kfir Bibas bleken te zijn vermoord door de terreurbeweging. Maar Hamas had het lichaam van hun moeder niet overgedragen. Daarbij ontploften in Israël ook nog drie bussen zonder passagiers op donderdagavond, een grootschalige terreuraanval. Wonder boven wonder lijkt de aanslag mislukt te zijn. Hiermee ondermijnt Hamas de onderhandelingen over een tweede fase.
Propaganda
De lichamen van de vier gijzelaars zouden donderdag 20 februari terug naar Israël komen: de 83-jarige vredesactivist Oded Lifshitz en de twee inmiddels wereldberoemde roodharige broertjes Ariel en Kfir Bibas met hun moeder Shiri.
Hamas maakte van de overdracht van de lichamen opnieuw een propagandashow. Honderden inwoners van de Gazastrook kwamen kijken, vaak met kinderen op de arm, en er was opnieuw machtsvertoon van Hamas. De groepering plaatste vier doodskisten op het podium met als achtergrond een bloederige afbeelding van premier Netanyahu als vampier. Dit om hun verhaal te illustreren dat de bombardementen van Israël de oorzaak zouden zijn voor de dood van de gijzelaars, en alles bij luide muziek uit de boxen en gejoel van het publiek. Op de vier kisten stond “datum van arrestatie”, alsof het ontvoeren van kinderen, vrouwen en ouderen iets te maken heeft met rechtvaardigheid en recht. Zelfs de VN keurden de taferelen af als in flagrante strijd met het internationaal recht.
De autopsie op de lichaampjes van Kfir en Ariel Bibas wees echter uit dat ze zijn vermoord. Een woordvoerder van het Israëlische leger zei hierover: “De terroristen schoten de twee jonge jongens niet dood – ze doodden hen met hun blote handen. Daarna pleegden ze gruwelijke daden om deze wreedheden te verdoezelen.” Hij voegde toe dat dit wordt aangetoond met forensisch bewijs en inlichtingen.
Op 7 oktober 2023 probeerde Yarden Bibas, de vader van het gezin, om zijn familie te beschermen. Hij verliet de schuilkelder van hun huis om de terroristen af te leiden. Hij is uiteindelijk ontvoerd door Hamasterroristen. Op die noodlottige dag heeft Hamas ook de ouders van Shiri Bibas gedood. Shiri en de kinderen zijn op die dag meegenomen door een andere groepering, genaamd “Kataib Mujahadin”. In een later stadium zijn de drie waarschijnlijk in handen gekomen van Hamas.
Identificatie
Na aankomst in Israël zijn de vier kisten overgebracht naar het Abu Kabir Forensic Institute in Tel Aviv, waar eind van de middag het lichaam van Oded Lifshitz als eerste werd geïdentificeerd. Laat in de avond kwam nóg verpletterender nieuws: Ariel en Kfir Bibas zijn geïdentificeerd, maar het vierde lichaam bleek niet van moeder Shiri – en ook niet van enige andere Israëlische gijzelaar.
Hamas stelde dat lichaamsdelen door elkaar zouden zijn gekomen door een Israëlische aanval. De terreurbeweging stelt dat er een onderzoek gaat komen. Na internationale druk droeg Hamas dan het lichaam van Shiri Bibas alsnog over op vrijdagavond. Forensisch onderzoek wees uit dat het nu wel degelijk Shiri’s lichaam is.
Tweede fase
Al deze gebeurtenissen spelen zich af tegen de achtergrond van onderhandelingen over een tweede fase. Het lijkt of Hamas en andere terreurbewegingen er alles aan doen om deze onderhandelingen te ondermijnen, al beweert de terroristische groepering bij hoog en laag dat dit niet zo is. De familie Bibas is het symbool geworden van de wrede daden van Hamas. Alles wat gebeurt rondom hen levert heftige emoties op. De manier waarop de groep hiermee omgaat is ronduit barbaars en getuigt van een volstrekt gebrek aan medemenselijkheid.
Tegelijkertijd wil de beweging wel onderhandelen over de tweede fase, omdat het er alle belang bij heeft dat Israël de oorlog niet hervat. Voor Israël blijft het een dilemma. Want de gijzelaars zijn nog in de macht van Hamas en zullen bij een hervatting van de oorlog niet terugkeren. Aan de andere kant neemt de woede richting Hamas enorme proporties aan.
Mislukte aanslagen
De donderdag eindigde met meerdere mislukte aanslagen op Israëlische bussen. Drie bussen, gelukkig zonder passagiers aan boord, explodeerden onverwachts en later zijn in nog twee andere bussen eveneens explosieven aangetroffen. Volgens bronnen hadden die vrijdag in de ochtendspits af moeten gaan, maar hebben de terroristen zich vergist met het instellen van de tijdklokken (9 p.m. in plaats van 9 a.m). Honderden slachtoffers zijn hierdoor voorkomen. Het gaat dus om zeer grootschalige aanslagen.
Het lijkt erop dat de mislukte aanslagen het werk zijn van terreurcellen van Hamas, vanuit de Westelijke Jordaanoever. De Israëlische veiligheidsdiensten hebben ook twee Israeli’s aangehouden, die mogelijk geholpen hebben met het vervoeren van de terroristen die de bommen geplaatst hebben. Het is geen geheim dat deze terreurcellen volop steun ontvangen van Iran. Het gebeurt tegen de achtergrond van een al weken durende operatie van Israël op de Westelijke Jordaanoever.
Hamas en andere terreurbewegingen ondermijnen hiermee de tweede fase van het staakt-het-vuren. Israël heeft geen andere keuze dan tactische en militaire maatregelen te nemen om af te rekenen met terreurnesten, in Gaza en op de Westbank, die constant het leven van Israëlische burgers in gevaar brengen.
Vrijlating zes gijzelaars
Zaterdag heeft Hamas nog zes Israëlische gijzelaars overgedragen aan het Rode Kruis. De wijze waarop zorgde opnieuw wereldwijd voor verontwaardiging. De ceremonies die de terreurgroep telkens organiseert lijken steeds extremer te worden. Zo was te zien dat Omer Shem Tov een Hamas-lid een kus op het hoofd gaf, op instructie van een Hamas-cameraman en met een geweer op hem gericht.
Ook werden twee gijzelaars die nog in gevangenschap verkeren, gedwongen om naar de ceremonie van de overdracht te kijken. Hamas plaatste een video op Telegram, waarop te zien is dat de mannen op de achterbank van een auto zitten die een paar meter van het podium af stond. De mannen richten zich naar de camera en smeken ook vrijgelaten te worden.
Israël is zelfs zo boos om de behandeling van de gijzelaars, dat het land de vrijlating van zo’n 600 Palestijnse gevangenen heeft uitgesteld. Netanyahu stelt dat hij wil dat Hamas een einde maakt aan de “vernederende ceremonies”. Die vormen volgens Israël schendingen van de afspraken binnen het staakt-het-vuren dat tussen Israël en Hamas van kracht is.
Dit alles maakt de toekomst onzeker. Wat er gaat gebeuren na afloop van de eerste fase van de deal is daarmee op losse schroeven komen te staan.
