5 oktober toespraken

5 oktober 2025

Herdenking 7 oktober 2023

Never again

 

Inleiding door Diane Keyser

Op 7 oktober 2023 voltrok zich een tragedie die diepe wonden heeft geslagen.

Niet alleen bij de directe slachtoffers en hun families, maar bij de gehele Israëlische bevolking en bij de Joodse gemeenschappen overal ter wereld.

Het was een dag van ongeloof, van pijn en verlies – een dag die zich in ons collectieve geheugen heeft gegrift en die wij nooit zullen vergeten.

Vandaag, twee jaar later, komen wij samen om stil te staan bij dat onuitsprekelijke leed. Wij vragen ons nog altijd af: hoe heeft dit kunnen gebeuren?

En toch – na twee jaar blijft dat antwoord uit. Misschien zal het ook nooit volledig komen.

Maar wij zijn hier vandaag niet om antwoorden te geven. Wij zijn hier om te herinneren.

Wij zijn hier om de slachtoffers te eren, hun levens te gedenken, en ons verdriet te delen met de families die hen moeten missen. Want rouw en herinnering zijn niet enkel individueel, zij zijn ook collectief. Als Israël rouwt, rouwen wij allen mee.

Maar dit moment van samenkomst is méér dan een blik achterom.

Het is een teken van verbondenheid.

Het is een krachtig signaal dat wij weigeren weg te kijken of te zwijgen.

Vandaag zeggen wij luid en duidelijk: de pijn en het onrecht van 7 oktober mogen, en zullen, nooit vergeten worden.

En toch, te midden van dit verdriet, willen wij ook iets anders vasthouden: de kracht en de veerkracht van ons volk.

Zoals in Tehillim (Psalm 121) staat geschreven: “Hine lo janum velo yishan shomer Yisrael” – “De Bewaker van Israël sluimert noch slaapt.”

Uit de as van het verlies groeit telkens weer nieuw leven, nieuwe hoop, en een sterkere vastberadenheid om te bouwen aan een toekomst waarin onze kinderen vrij en in veiligheid kunnen leven.

Dat is de verantwoordelijkheid die wij dragen: om herinnering om te zetten in daadkracht, verdriet in een roep om rechtvaardigheid, en rouw in een vastberaden belofte aan het leven.

********************

Als eerste spreker van vandaag nodig ik Hare excellentie de Ambassadeur van Israël uit om het woord te nemen. Mevrouw Rosenzweig heeft de zware taak om een land te verdedigen dat nationaal en internationaal dagelijks onder vuur ligt. Wij steunen haar dan ook voor 100%.

********************

Nu volgt een muzikaal intermezzo, Ari Pollak en Shloimi Perel zullen voor u 2 liederen zingen:
Av Harachamim en Mi Sheberach onder leiding van Reuven Bamberger.

********************

Ralph Pais is ondervoorzitter van het JID – Joods Informatie en Documentatiecentrum.  Vorig jaar kondigde ik hem aan, als de man die Caroline Gennez op nationale televisie wist te weerleggen. Sindsdien is hij uitgegroeid tot één van de sterkste stemmen van de Joodse gemeenschap in België.
In debatten op televisie bij De Afspraak, De Zevende Dag en de Franstalige zender QR Le Débat stond hij met overtuiging tegenover zwaargewichten als Paul Magnette en Elio Di Rupo, en zette hij recent nog de vertegenwoordiger van de UPJB (Union des Juifs Progressists de Belgique) keihard op zijn plaats – tot vreugde van velen. Vandaag is JID een vertegenwoordiging met Ralph als woordvoerder die niet langer genegeerd kan worden.

********************

Hadas Eilon Carmi was raised in Kibbutz Kfar Aza. On Oct 7th she spent 35 long scary hours in the mamad or safe room. She lost her brother Tal, who was the commander of the Kibbutz civilian defense force. Hadas travels around the world to bring her testimony of that horrible day and the days after.

 

********************

 

Chazan Sam Spiegel brengt Lemaan achaj en Ve afilu behastara.

 

********************

 

Alexandra Villers is essayist en vrijwilliger bij Hart voor Israël. Zij schrijft artikels voor verschillende kranten o.a. De Doorbraak en voor onze eigen website.

 

********************

Ik heb nu de eer om Michel Kotek aan te kondigen, voorzitter van Hart voor Israël.
Net als alle andere vrijwilligers onder ons zet hij zich onophoudelijk en volledig belangeloos in voor onze strijd.

Hij investeert zijn tijd, zijn energie en zijn hart, niet voor zichzelf, maar voor de toekomst van Israël en voor onze Joodse gemeenschap.

Zijn toewijding en onvermoeibare inzet zijn een bron van kracht voor ons allen. Ik stel u voor:
de enige echte, onmisbare, onvervangbare… Michel Kotek.

 

********************

 

Aansteken van de kaarsen:

Er zijn nog steeds 48 gijzelaars die al 2 jaar lang vastzitten in de horror tunnels van Hamas. Wij vergeten hen niet. Wij stoppen niet tot ze allemaal weer thuis zijn.
We gaan nu kaarsen aansteken voor deze gijzelaars. Of ze nog in leven zijn, dat weten we natuurlijk niet met zekerheid, wij benoemen ze alle 48.

 

********************

 

Dan zingen we nu allen samen het Hatikvah, het lied van hoop. De tekst staat op de achterkant van het blad dat u hebt gekregen. Wij worden visueel begeleid door Lahav Shani en het Israëlisch Filharmonisch Orkest.

 

********************

 

Dankwoord:

Wij willen op dit moment van herdenken en samenzijn ook onze hoop uitspreken. Hoop op een toekomst waarin geweld plaatsmaakt voor vrede, waarin gijzelaars worden herenigd met hun dierbaren en waarin wederzijds respect sterker blijkt dan haat.

Een woord van dank gaat uit naar de Antwerpse politie hier vertegenwoordigd door Koen Bogaert. Zijn team staat dag en nacht in voor onze veiligheid en dat is niet altijd een makkelijke klus, zeker niet tijdens al onze chagim of feestdagen. Ook dank ik onze eigen Shmira die overal en altijd de moeilijke taak hebben om onze gemeenschap praktisch onzichtbaar te behoeden voor allerlei kwaad. En dan vergeet ik zeker niet onze huisfotograaf Ben Kotek, die bij elke gelegenheid de mooiste herinneringen vastlegt.

 

Ik dank iedereen om hier samen met ons vandaag te herdenken en samen te zijn als steun voor elkaar en voor Israël.

Ik herinner u eraan dat wij een organisatie zijn van uitsluitend vrijwilligers. Wij organiseren bijeenkomsten als deze en andere manifestaties maar daar hangt natuurlijk een prijskaartje aan. Daarom verzoek ik u nogmaals, zoals Ralph Pais al heeft gezegd, elke gift is welkom, groot of klein, die helpt ons om onze missie voort te zetten. Wij voeren deze strijd voor U en voor het hele Israëlische volk.

AM Israël CHAJ

Ik nodig nu iedereen uit voor een drankje achter in de zaal.

 

 

SPEECH 7 OKTOBER – ALEX

11 september, 22 maart, 14 juli, 7 januari, 7 oktober.

 

Zij die de wereld begrijpen weten onmiddellijk wat al deze drama’s gemeenschappelijk hebben.

 

Ze werden allen veroorzaakt door hetzelfde probleem dat onze beleidshebbers niet bij naam durven noemen. Hamas en hun collega’s van Al-Qaeda, Isis, Boko Haram, Hezbollah, en de tientallen andere terreurgroepen hebben verschillende achtergronden, maar ze hebben één ding gemeenschappelijk: hun diepe haat voor de westerse beschaving, of deze zich nu manifesteert in wolkenkrabbers in New York, op de promenade van Nice, in een redactie in Parijs, in de luchthaven van Zaventem, of in een muziekfestival naast in een Israëlische kibbutz. Allemaal zijn ze het gevolg van hetzelfde religieuze fanatisme.

 

Toch is er één groot verschil tussen al deze aanslagen en die van 7 oktober, en dat verschil is, dat op 8 oktober 2023 de hele wereld op straat is gekomen, niet om de slachtoffers, maar om de daders te eren!

 

Betogers op alle continenten, inclusief onze studenten van de Universiteiten van Antwerpen, Gent, en Brussel, hebben met veel hysterie getoond aan welke kant ze staan – die van de ontvoerders, de verkrachters, en de moordenaars. En net als Hamas gebruiken ze hun valse sympathie voor de Palestijnen als masker voor de échte reden waarom ze de straat opkomen: hun jodenhaat.

 

Hun eeuwenoude jodenhaat, die doorheen de tijd verschillende namen kreeg: in het verleden heette het antisemitisme, in het heden antizionisme. Maar welke naam ze ook plakken op hun jodenhaat, beide leidden tot hetzelfde resultaat: een massaslachting van joden. Gisteren de Shoah, vandaag 7 oktober. Toen riepen ze Heil Hitler, nu denken ze Heil Hamas.

 

Na 7 oktober had elke fatsoenlijke burger en politicus, elke fatsoenlijke persoon die het waagt zich mens te noemen, moeten eisen dat de 251 onschuldige gijzelaars zouden worden vrijgelaten. Maar dat is niet gebeurd. In de plaats daarvan

Hier in Vlaanderen is het niet minder erg:

Maar O Wee als je de antizionist, die een Palestijnse vlag aan zijn balkon hangt, van jodenhaat durft beschuldigen! Ze leggen altijd de nadruk op het feit dat ze geen antisemieten zijn, maar in werkelijkheid zijn ze nog érger: de antisemiet wilt geen joden in zijn land, maar de antizionist wilt niet dat joden een eigen land hebben. Het ironische is dat het Europese antisemitisme de oorzaak is van de creatie van Israël, en het antizionisme de reden van de absolute noodzaak van haar voortbestaan.

Dat Hamas Israël van de kaart wil vegen, is oud nieuws. Maar sinds de nachtmerrie van 2 jaar geleden weten we dat Hamas gesteund wordt door miljoenen antisemieten wereldwijd – mensen die joden geen verdediging gunnen tegen de buren die gezworen hebben 7 oktobers te blijven plegen. En die buren zouden een eigen staat moeten krijgen, naast het volk dat ze willen uitroeien.

 

Wat een kafkaiaanse waanzin.

 

Als 7 oktober ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat de staat tussen the river and the sea, tussen de Jordaan en de Middellandse Zee, moet blijven bestaan, wat er ook gebeurt – hoeveel raketten en bommen en haat er ook op worden afgevuurd. Die staat is een democratie, haar hoofdstad is Jeruzalem, ze heeft een high tech leger dat Tsahal heet, en ze draagt de naam Israël.

 

Aan al degenen die vandaag oproepen tot haar vernietiging: let goed op! Want de vijand die u nu als vriend beschouwt, heeft voor het Europa van de nabije toekomst een aantal verrassingen in petto. Misschien bevindt u zich dan plots in een nieuwe realiteit waarvan u de gijzelaar bent. En misschien beseft u dan eindelijk hoe misplaatst en hoe onwetend uw haat al die jaren was – maar waarschijnlijk is het dan te laat.

Dank u voor uw komst, en Am Israel Chai.

 

 

Michel Speech 5 oktober 2025

 

Vorig jaar stonden wij op 7 oktober stil bij de grootste slachtpartij op Joden sinds de Tweede Wereldoorlog. Ik moet u eerlijk bekennen helemaal klaar te zijn met de dubbele standaard waaraan Israël altijd wordt onderworpen. Israël vecht sinds haar oprichting in 1948 uitsluitend verdedigingsoorlogen uit.
Israël vecht om te kunnen overleven, niet om haar macht te kunnen uitbreiden. Als Israël een oorlog wint is zij internationaal de grote boeman, als Israël verliest worden alle Joden vermoord en in zee gedreven.

Laat ik u meenemen in mijn gedachtengang over Selectieve verontwaardiging?

Selectieve verontwaardiging is het meten met twee maten. De morele en etische standaard waaraan Israël wordt onderworpen geldt voor geen enkel ander land. Daarnaast wordt deze verschrikkelijke oorlog -die uitsluitend verliezers kent-, disproportioneel vaak en volledig eenzijdig belicht.
In het geval van deze 7 fronten oorlog die Israël voert, zijn het de Belgische media, politici en gezaghebbenden in het onderwijs en de kunstsector die, -dag in dag uit, minuut in minuut uit-, de haat richting Israël opzwepen.
Ik zwijg dan nog maar over met ‘uw belastinggeld’ gefinancierde NGO’s die alles in het werk stellen om Israël ‘en uitsluitend Israël’ te isoleren en economisch kapot te maken. Is het vreemd dat in zo’n sfeer van haat jegens de enige Joodse staat, antisemitisme opnieuw explodeert en Joden zich nergens meer veilig voelen?

Graag belicht ik een aantal internationale conflicten, die nu plaatsvinden. Ik richt mij daarbij vooral tot de ‘vandaag aanwezige pers’: Hoeveel publiceert u over al die andere bloedige conflicten, waarbij sprake is van een ‘echte’ genocide?

 

  1. De Volksrepubliek China houdt sinds 2017 ongeveer 2 miljoen Oeigoeren ‘Tukssprekende Moslims’ en ondermeer  Kazakken gevangen in liefst 380 heropvoedingskampen. Deze mensen worden gemarteld en hen wordt elke kans op een gelukkig leven ontnomen.

Ik vraag u als we spreken over selectieve verontwaardiging; 

  1. Hoeveel kamervragen hebben ‘de helden op sokken en zogenaamde vrijheidsstrijders van Vooruit, CD&V, PS, PVDA over deze kwestie gesteld in de afgelopen jaren?
  2. Hoe vaak heeft de Vlaamse Minister President Diependaele gesteld dat China de grootste Smeerlap van de aardbol is? De vandaag aanwezige politici roep ik op: Wanneer gaat België China economisch boycotten?
  3. Wanneer vaart de eerste ‘flotilla’ uit met internationale steun die direct toegang eist tot de mensonterende interneringskampen en gevangenissen in China?

 

  1. TURKIJE
    Sinds de jaren negentig werden tenminste 40.000 Koerden gedood door Turkije. De Koerden die streven naar autonomie en vechten voor een onafhankelijke staat Koerdistan zijn sinds 2015 opnieuw de pineut. Sindsdien ontvluchtten ruim een half miljoen Koerden ZuidOost Turkije, werden primaire levensbehoeften als water, elektriciteit, en verstrekkingen van medicijnen stopgezet en zijn Koerden dagelijks het slachtoffer van geweld, indoctrinatie, intimidatie, martelpraktijken etc.
    Ik vraag u als we spreken over selectieve verontwaardiging: 

    1. Wil de Belgische VRT Turkije uitsluiten van het Eurovisie Songfestival?
    2. Loopt er een internationaal arrestatiebevel tegen de dictator Erdogan, die categorisch elke vorm van tegenspraak de kop indrukt?

 

  1. CONGO
    Ik zoek het dichter bij ons huis en schakel door naar een in België bijzonder gevoelig onderwerp. Ik spreek over de Genocide in Oost-Congo, waarbij in de afgelopen 27 jaar ruim 6 miljoen -vrijwel uitsluitend burgerschachtoffers- vielen. De M23 rebellen zijn ondermeer door Rwanda gesteunde Congolese Tutsi’s die uit zijn op de dood en verdrijving van de eveneens Islamitische Hutu’s.

Ik vraag u opnieuw als we spreken over selectieve verontwaardiging:

  1. Heeft de beroeps antisemiet Caroline Genez een oproep gedaan aan alle uit Congo afkomstige Kunstenaars e/o Musici om zich publiekelijk te distantiëren van wat zich in Congo afspeelt? Mevrouw Genez, u zult toch maar aan de foute kant van de geschiedenis staan!
  2. Waarom heeft onze Belgische Koning Filip dit jaar geen publiek statement gemaakt over de verschrikkingen die ‘NU’ in Congo plaatsvinden. Sinds begin 2025 verhongeren ruim een half miljoen mensen en een meervoud daarvan is op de vlucht.
  3. Hoeveel oproepen zijn aangenomen voor een internationale boycot van goederen uit Congo en/of Rwanda?

 

SELECTIEVE VERONTWAARDIGING

  1. DRUZEN
    Waarom horen wij niets over het enorme leed dat de Druzen vandaag overkomt in Syrië. Moordpartijen, verkrachtingen, verhongering en het ontbreken van enige internationale hulp is voor de Druzen in Syrië aan de orde van de dag. En welk leger greep keihard in om aan deze verschrikkingen een einde te maken? Juist het Israëlische leger.

Ik vraag u opnieuw om u uit te spreken als we het hebben over selectieve verontwaardiging: 

  1. Bij welke zwaar gesubsidieerde Kunstinstelling treed ik binnen met de tekst ‘Druzen zijn Mensen’?
  2. In welke Belgische Stad hangen tienduizenden Druzische vlaggen aan gevels van huizen en overheidsgebouwen, als steunbetuiging voor de Druzen?
  3. Waarom wordt de nieuwe Syrische President ‘Bashar al-Assad’ -met bijzonder veel bloed aan zijn eigen handen- door alle internationale regeringsleiders hartelijk verwelkomd en op het schild gehesen? Het is dezelfde regeringsleider die als IS leider medeverantwoordelijk was voor de massaslachting op tienduizenden onschuldige Syriërs en vandaag de dag Druzen.

 

Laat voornoemde 4 voorbeelden aub goed tot u doordringen. 

 

Veroordeling van Israël op Internationaal Niveau

 

Ik richt mijn pijl dit keer op de Verenigde Naties en de in Genève gezetelde Human Rights Council. Vanaf 2006 t/m 2024 zijn er bij dit VN orgaan 182 resoluties aangenomen, waarvan 108 resoluties van mensenrechtenschendingen bestemd waren voor Israël. Tegen alle overige landen samen werden slechts 74 resoluties aangenomen.

Opnieuw kom ik tot de pijnlijke conclusie dat er slechts één land met de naam Israël ‘to blame’ is. Laat u niets wijsmaken ‘No Jews No News’.

 

 

MEDIA ANALYSE
Om het beeld van selectieve verontwaardiging kracht bij te zetten heeft JID vzw een uitgebreid onderzoek gedaan naar de eenzijdige berichtgeving in de Belgische Media. Wat blijkt: een ruim gemiddelde van 70% van de Belgische media blijkt zonder toepassing van ‘hoor en wederhoor’ het Hamas nieuws over te nemen. In slechts 20% betreft het een objectieve en uitgebalanceerde stellingname en in slechts 3% wordt gesproken vanuit een pro Israëlisch perspectief. Ook andere media werden onderzocht. Graag delen wij onze bevindingen met u.

WHAT IF

Ik stel u toehoorders de vraag. Wat zou de Staat België doen als het wordt aangevallen door een groep van internationaal erkende terroristen. Ik denk het antwoord te kennen. België zou terugslaan totdat de laatste terrorist onschadelijk is gemaakt.

 

Israël staat sinds haar oprichting in 1948 dagelijks voor een duivels dilemma. Hoe ver moet het gaan om haar eigen burgerbevolking te beschermen tegen het ultieme kwaad, zichzelf daarbij realiserend dat bij elke oorlog helaas ook onschuldige slachtoffers vallen?

 

Laten wij niet wegkijken, maar laten we voornoemde feiten benoemen. Laten we samen optrekken en onze boodschap versterken. Laten wij samen het internationale samenzweringscomplot tegen onze staat Israël ontdoen van haar leugens en lasterpraktijken. Laten wij samen vechten voor de vrijlating van onze gegijzelden en voor het bestaansrecht van Israël.

Eénheid door Verscheidenheid!
Am Yisrael Chai